De poes van moeder

De poes van moeder

Dat ons werk ook met de nodige humor gepaard kan gaan bewijst het volgende verhaal wel, wat ik mee mocht maken met een grote familie en hun bijzondere humor…. (en de poes van moeder)

Wat betreft de leeftijd was er geen verdriet bij de kinderen die me belden om het afscheid van hun moeder te regelen en te begeleiden. Bijna 100 jaar had ze op haar conto mogen bijschrijven, maar hoe oud ze ook worden, moeders zijn bijzonder en worden altijd gemist.

Het regelgesprek

Alle kinderen waren aanwezig bij het regelgesprek dat plaatsvond aan de ronde tafel in het appartementje in het verpleeghuis. Het interieur, zoals je van een bijna 100-jarige kan verwachten. Donker eiken meubels, een geknoopte loper op tafel en daarop stond een pot met dropjes….

Die pot met dropjes was gevuld met stevige, gemengde drop. Geen zachte kokindjes, zoals men zou verwachten. Die pot met drop werd steeds gevuld door hun moeder, voor de visite. Eigenlijk was het een onmisbaar item in het interieur en dus stond ie ook prominent op tafel.

Mevrouw was op bed opgebaard. De kinderen waren zeer betrokken, maar maakten ook snelle besluiten. Alles in een goede sfeer en harmonie en dat is de hele week erna ook zo gebleken en gebleven. Eenvoudige kist, aula plechtigheid, koffiekamer, de hele rataplan, maar wel gewoon en niets “over the top…” Zo gezegd en zo gedaan. Gaandeweg het gesprek werden de nodige anekdotes al over tafel gedeeld en de lachsalvo’s waren er ook.

Elke dag die week kwam ik de controle doen en waren er een aantal van de kinderen, vaak de dochters. Steevast werd ook bij het weggaan, het dropje uit de pot, wat langzaamaan de bodem in zicht kreeg. Niemand zou hem daarna nog bijvullen, want dat was nu eenmaal moeders “taak” geweest en dat ging niet meer. Eigenlijk een mooi symbolisch toewerken naar het onvermijdelijke.

De dag van de uitvaart

De dag van de uitvaart kwam en mevrouw werd overgelegd in de kist die vervolgens door al haar kinderen zou worden gesloten. Een foto van haar echtgenoot werd nog naast haar op het kussen gelegd en de sniffende geluiden bij de dochters begon de kamer te vullen, toen ze zo om haar heen stonden.

Het was tijd…en toen de deksel op het voeteneind werd gelegd om verder dichtgeschoven te worden, werd de sfeer in één keer omgegooid, toen een van de zonen ineens vroeg: “waar is de poes van moeder?”

Het volgende moment was onbeschrijfelijk: Proestende en schaterende kinderen rondom de kist. En het kostte echt enkele minuten om bij te komen…

Waar ging het nu om? Ze hadden bedacht dat het keramieken beeldje van een poesje dat hun moeder altijd zo aanbad, ook voor altijd bij haar moest blijven. En dus werd die nog bij haar gelegd in de kist, de deksel dichtgeschoven met een laatste opmerking: “Nou moeder, nooit geweten dat je met een kunstpoes weg zou gaan!”

De uitgeleide ging in diezelfde sfeer verder en ik heb ze toch enigszins tot de orde moeten roepen, omdat de baldadigheid van deze volwassen mannen begon toe te nemen, terwijl het restaurant van de instelling zich reeds vulde met lunchgangers, die niet begrepen wat er allemaal gebeurde op de bovenste verdieping.

Bij de rouwauto aangekomen, hebben de zonen hun moeder ingedragen in de auto. De bodemplaat van de rouwauto wordt voor het gemak uitgeschoven en moet daarna ontgrendeld worden om naar binnen te schuiven. Lachen, gieren en brullen was het toen een van de zonen al aan kwam lopen met een grote rode boerenzakdoek om die aan het handvat vast te maken. Zodoende zou het achteropkomend verkeer gewaarschuwd worden voor de extra lange lading….

Glazen pot

Ik kan zeggen dat deze hele uitvaart, van begin tot eind een bijzonder plaatsje in mijn hart heeft gekregen en het absolute voorbeeld is, van de humor die een familie kan hebben in tijden van verdriet.poes moeder Amette Uitvaart humor verdriet

In de nazorgperiode hebben we geëvalueerd en wederom gelachen en kreeg ik als dank een grote bos zonnebloemen en ????. Een glazen pot gevuld met drop…

”Zo zou moeder het hebben gewild en je hebt wel wat te verduren gehad met ons….”

Die pot heb ik nog steeds, inmiddels leeg natuurlijk, maar een reminder voor altijd…

Heeft u naar aanleiding van dit artikel vragen? Neem dan contact met ons op.

Bron: Amette Uitvaartzorg – Afscheid nemen is maatwerk.®

Bel nu!
Route